خاطرات

رسول بچۀ مهربانی بود. کاری به کار کسی نداشت. اگر کسی هم اذیتش می کرد، اصلاً به دل نمی گرفت.…

غیر از اینکه اکثر وقتش را برای شناسایی و بازکردن معبر برای عملیات ها می گذاشت، همیشه دل نگران مردم…

منطقه ای که بودیم تازه افتاده بود دست بچه های خودمان. برای همین لوازم عراقی ها زیاد به چشم می…

شب صاف بود و آسمان پر از ستاره. توی دل کویر بودیم و ستار هها مثل الماسِ روی مخملِ سیاه…

وارد محوطه ای شدیم که اطرافش را سنگر ساخته بودند. تاریکی غلیظی بود که چشم چشم را نمی دید. کنار…

درست قبل از عملیات فتح المبین بود. پنج نفر از اصفهان بودیم و حدود چهل نفری از تهران. برایمان توی…

سربازی تمام شد و برگشتم نجف آباد. استاد کاری که پیشش در و پنجره می ساختم گفت بروم مغازه اش…

رسول هیچ وقت کسی را برای کاری جلو نمی انداخت. اول خودش میرفت و اگر مطمئن میشد خطری نیست، بعد…

از سال 59 ما با هم آشنا شدیم و سه سال توی منطقه بودیم. شب عملیات ولفجر یک بود که…

سربازی تا قبل از ما هجده ماه بود. اما وقتی جنگ شد سربازی شد بیست و چهارماه. سه ماه قبل…